Haberler

İsrail medyasında çıkan son yorumlarda Türkiye’nin 2019’da Libya ile yaptığı deniz yetki anlaşması “hayali” olarak nitelendiriliyor. Oysa bu iddialar, uluslararası hukukun en temel prensiplerini görmezden geliyor.

14 Eylül’de yapılacak olan Kuzey Ren-Vestfalya (KRV) eyalet seçimleri, yalnızca bölgesel bir siyasi yarış olmaktan çok daha fazlasını ifade ediyor. Almanya’nın son yıllardaki gidişatına ışık tutacak bu seçimler, ülkenin siyasi ve toplumsal yönelimleri açısından kritik bir dönemeç niteliği taşıyor. Zira Almanya’daki göçmen kökenli seçmenlerin, özellikle de Avrupalı Türklerin oy tercihleri, bu sürecin en dikkatle izlenecek unsurları arasında yer alıyor.

Geçtiğimiz günlerde basına yansıyan bir fotoğraf, aslında çağımızın küresel siyasetini özetleyen bir tablo gibiydi. Oval Ofis’te bir masa, masanın arkasında oturan ABD Başkanı ve karşısına adeta birer “öğrenci” gibi sıralanmış Avrupalı devlet başkanları… İlk bakışta sıradan bir diplomatik görüşme gibi görünen bu sahne, biraz daha dikkatle incelendiğinde uluslararası sistemin derin yapısını gözler önüne seriyor: Bir “patron” ve onun karşısında “talimat” bekleyenler.

Türkiye Cumhuriyeti’nin siyasi tarihi, farklı ideolojik akımların ve liderlerin mücadelesiyle şekillenmiştir. Bu derin siyasi mirasın en önemli temsilcilerinden biri olan Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti), kuruluşunun 24. yılında, aslında çok daha köklü bir siyasal geleneğin taşıyıcısıdır. Parti, resmi kuruluş tarihi olan 2001’den çok önce, merhum Prof. Dr. Necmettin Erbakan’ın 55 yıllık siyasi hayatıyla inşa ettiği Milli Görüş hareketinin mirası üzerine kurulmuştur.